Hoe vrijdag de 13de een geluksdag werd

Vrijdag dertien februari leek echt een vrijdag de 13de te worden. Er stond een optreden geboekt in CC De Steenoven in Herzele. De geplande reistijd vanuit het Heistse hooggebergte richting voorlopers van de Ardennen werd door het fileleed verdubbeld. Na het verlaten van de autostrade deed een tractor me beseffen dat onthaasten een schone deugd is, maar niet aan mij besteed. Het viel me op dat bestuurders van schoolbussen ook buiten de bebouwde kom de 30km/h regel blijven respecteren en dat de slagboom aan een spooroverweg altijd langer dicht blijven als je gehaast bent dan wanneer je een zee van tijd hebt.

Uiteindelijk bereikte ik een uur later dan gepland CC De Steenoven. Voor een steenoven was het er opvallend frisjes in de kleedkamer. Maar goed, ik kon wat afkoeling gebruiken. We deden een snelle doorloop, een italiaantje zoals ze in het vakjargon ook durven zeggen. Licht en geluid werden goedgekeurd.

Eerste lichtpuntje van deze overwegend grijze dag: Eten in restaurant Alexandre in Steenhuizen. Het beste wat ik ooit al kreeg voor een optreden. Tijdens het eten merkte ik met één oog op, omdat ik het andere oog net even dicht deed, dat ik een gemiste oproep had op mijn gsm. Even later lichtte er een smsje op: ‘Dag Steven, ik heb je nummer van Jelle. Zou je me even kunnen bellen? Groetjes, Kim Clijsters.’

Vijf minuten voor aanvang van de show kreeg ik Kim aan de lijn, met de vraag of ik zondag 15/2 op de Diamond Games in het Sportpaleis tijdens de Belgian Legends Boubles als scheidsrechter zou willen optreden en de wedstrijd zo nu en dan van een extra commentaar zou willen voorzien. Het enthousiasme waarmee Kim het vroeg, de sympathie die in haar stem klonk,… je zou voor minder meteen toestemmen. Een paar weken eerder was Kim naar mijn show ‘Man van de wereld’ komen kijken en blijkbaar heb ik haar toen kunnen overtuigen van mijn kunnen. Een hele eer dat de voormalige nummer één op de wereldranglijst van het tennis je dat vertrouwen schenkt.

De boost die ik kreeg door dit mooie nieuws zorgden er mee voor dat het een dijk van een show werd, daar in het verre Herzele. En zo kreeg ik op vrijdag de 13de toch nog een beetje het 14 februari gevoel.
In een volgende blog leest u hoe het me op de Diamond games verging en welke oude liefde ik er tegen het lijf liep.